De vergoeding, waarop een advocaat aanspraak kan maken, bestaat uit drie delen:
Er is vooreerst het ereloon, met name de vergoeding voor het intellectuele werk dat de advocaat verricht heeft.
Er zijn daarnaast de kosten, met name de uitgaven die de advocaat maakt. Deze kosten omvatten:
• de kosten die de advocaat aan derden moet betalen, zoals kosten van de gerechtsdeurwaarder, rolrechten , uitgifterechten, kosten voor het raadplegen van het Rijksregister, en kosten voor attesten bij de diensten van de bevolking en de burgerlijke stand.
• de kantoorkosten die specifiek toewijsbaar zijn aan een dossier zoals dactylografiekosten voor briefwisseling, akten, dagvaardingen, verzoekschriften, besluiten en overeenkomsten, kilometervergoedingen voor verplaatsingen naar de rechtbanken, naar expertises, voor vergaderingen, en kosten voor fotokopies, overschrijvingen, faxen, enz.
• de kantoorkosten die niet specifiek toerekenbaar zijn per dossier, maar die wel onrechtstreeks in verband staan met de behandeling van een dossier, met name de infrastructuur die een advocaat nodig heeft om zijn beroep te kunnen uitoefenen, zoals o.m. secretariaat en boekhouding, bibliotheek en juridische databanken, huur, afschrijving van kantoorruimten, onderhoud kantoormateriaal, verzekeringen, bijscholing enz.
Er zijn tot slot de vacaties, met name vergoedingen voor een tijdsbesteding van de advocaat, noodzakelijkerwijze aan het dossier verbonden doch welke geen intellectuele prestatie impliceert (verplaatsingstijd, wachttijd op de rechtbank tot het ogenblik dat de zaak opgeroepen wordt).
Bij het opstellen van de eindafrekening worden het ereloon, de kosten en de vacaties afzonderlijk vermeld.
Berekening van het ereloon
Het kantoor begroot de erelonen voorafgaandelijk in overleg met de cliënt, volgens de belangrijkheid van de zaak en de aard van het werk.
In principe wordt met de cliënt een uurtarief afgesproken, maar het is eveneens mogelijk om een forfait te bepalen voor een bepaalde prestatie of een geheel van prestaties.
Het is in België niet toegelaten om te werken volgens de regel "no cure, no pay".
Betaling van het ereloon
In elke zaak worden provisies gevraagd, zowel bij het begin van de zaak als in de loop ervan. De betaling van regelmatige provisies verhindert dat u voor verrassingen komt te staan bij het afsluiten van het dossier.
Het verdient aanbeveling om na te gaan of u beroep kan doen op de tussenkomst van uw rechtsbijstandsverzekeraar. De verzekering rechtsbijstand betaalt de kosten voor het optreden van een advocaat in diverse soorten conflicten. Zelfs indien uw rechtsbijstandsverzekeraar tussenkomt, heeft u in beginsel de vrije keuze van advocaat.
Indien uw inkomsten ontoereikend zijn om een advocaat te betalen, kan u onder bepaalde voorwaarden beroep doen op juridische tweedelijnsbijstand, waarbij het kantoor pro deo voor u optreedt. U dient dan wel tijdig de nodige documenten te bezorgen opdat een aanvraag kan ingediend worden bij het Bureau voor Juridische Bijstand. Het kantoor kan u hieromtrent meer informatie verschaffen.
Minderjarigen kunnen steeds beroep doen op een pro deo advocaat.
Rechtsplegingsvergoeding
De rechtsplegingsvergoeding is een wettelijk voorziene vergoeding, die moet betaald worden door de in het ongelijk gestelde partij. De vergoeding is bedoeld als tegemoetkoming in de kosten die de tegenpartij moest besteden aan haar verdediging, in het bijzonder voor de betaling van haar advocaat.
Deze vergoeding is geen ereloon en is bestemd voor de cliënt.
Het bedrag van de rechtsplegingsvergoeding is wettelijk bepaald en is afhankelijk van het bedrag van de vordering. Voor niet in geld waardeerbare vorderingen, bepaalt de wet een basisbedrag.